Wat vooraf ging

 

Mijn eerste tandarts

Mijn angst voor de tandarts is ontstaan door nare ervaringen met mijn eerste tandarts. In de wachtkamer waar hij een video met Tom en Jerry draaide en kon ik de boor al horen.

Hij was sacherijnig, zei bijna niets en verdoofde meestal niet. Met open mond zei ik niets ook en liet ik dus niet merken dat het pijn deed. Het deed pijn en hij ging gewoon door. Hij draaide altijd Sky Radio in de praktijk. De tunes van Sky Radio ging ik met de tandarts associëren.

 

Veel verhuisd

Ik ben een aantal keren verhuisd en heb daarom verschillende tandartsen gehad. Ik zocht pas een tandarts op als de kiespijn te erg werd. Dit liet ik ook van mijn financiën afhangen zodat ik soms maanden met kiespijn rond liep. De kiespijn verdween na een tijdje vanzelf en kwam een paar maanden later weer terug.

 

Noodtandarts in Amsterdam

Toen ik in Amsterdam stage liep kreeg ik opeens ontzettende kiespijn. Ik kocht paracetamol en las in de bijsluiter dat je er maximaal zes per dag mocht en voor een korte periode. Dat ging dus niet. Ik moest naar de tandarts en ik belde alle tandartsen in de Goudengids. De meeste waren vol, maar uiteindelijk vond ik een noodtandarts.

Daar moest ik om 10 uur 's avonds heen. In de wachtkamer zitten twee mensen die me vroegen hoe het met me ging en wat eraan scheelde. Ik dacht dat dat andere patiënten waren maar het bleken de tandarts en zijn assistent(te) te zijn.

Op het moment dat hij de boor op de pijnlijke kies (de 36) zette voelde ik onmiddellijk verlichting. Het was ontstoken en door het boren ging de druk er af.

 

Enschede

Toen ik in Enschede woonde had ik een tandarts die ik we leuk vond en zodoende heeft hij heel wat gaten gevuld, helaas wel met amalgaam. De behandelingen begonnen te laat en liepen altijd uit. Hij liet mij een software programma zien dat ik direct snapte.

Tijdens het werk werd hij vaak gebeld door mensen die zeiden dat ze de rekeningen niet konden betalen. Hij had een zoontje van een jaar of 3 die door de praktijk rende en met tandpasta gooide.

 

De vorige tandarts in Groningen

Weer in Groningen kreeg ik weer kiespijn. De zenuw in mijn kies (17) lag bloot en als daar iets tegen aan kwam kreeg ik een schok. Dus ik een tandarts opgezocht. Deze tandarts was een halfjaar bezig met mijn gebit te renoveren. Helemaal op het einde begon hij pas aan die ene kies waar het allemaal om begonnen was. Hij riep uit: "hé de zenuw ligt hier bloot!" Ja dat wist ik.

Terwijl hij bezig was, was hij ondertussen zijn assistente aan het versieren.

Ik had hem gevraagd om mijn amalgaam vullingen te vervangen door witte vullingen. Hij plakte composiet tegen het amalgaam. Dat was toch niet echt mijn idee van vullingen vervangen. Hij dacht dat ik het voor het mooi wou, maar dat was niet de hoofdreden.

Ik wilde het amalgaam eruit omdat amalgaam voor de helft uit kwik bestaat en dat is giftig. Ik had ooit een amalgaam vulling die eruit gevallen was en meegenomen naar de tandarts. Die zei: "gooi maar in dit bakje dan gaat hij naar het chemisch afval" Ik dacht: "huh chemisch afval? En dat zit al die tijd gewoon in mijn mond?" Ik heb trouwens nog wel wat "chemisch afval" liggen.

Deze tandarts gaf mij mijn eerste kroon. Dat vond ik helemaal niet leuk. De kroon is van porselein en zag er mooi uit maar zat niet helemaal lekker. De tandarts gebruikte een eng apparaatje wat trilde om mijn tandvlees weg te snijden. Op mijn werk hadden we precies zo'n apparaatje en dat gleed wel heel erg makkelijk door van alles en nog wat.

Hij had me gezegd dat een kroon duur was en dat klopte. Van de verzekering zou ik ongeveer de helft terug krijgen. Ik had de gewoonte mijn tandartsrekeningen niet terug te vragen van de verzekering want dat leek mij zo'n gedoe. De kroon was echter zo duur dat het me wel de moeite waard leek. Omdat ik toch bezig was stuurde ik gelijk ook maar al mijn oude tandarts nota's mee. Dat waren er zoveel dat ik er op vooruit ben gegaan.

Nadat renovatie begon het bijhouden. Hij had ook een mondhygiëniste in zijn praktijk waar ik regelmatig heen moest om mijn gebit schoon te laten schrapen. Dat geschraap vond ik erg onprettig.

De vullingen die deze tandarts had gemaakt sleten gauw in en er zijn er later ook een aantal weer uitgevallen.

Op een dag had hij een afspraak verzet en toen moest ik zelf een nieuwe afspraak maken. Omdat ik bang was voor de tandarts heb ik dat steeds uitgesteld. Op een gemaakte afspraak komen ging nog net, maar er zelf één maken…

 

Zonsverduistering

Op een dag tijdens de gedeeltelijke zonsverduistering van 31-5-2003 viel er een vulling uit mijn kies (37)…Het was een prachtige zonsverduistering. De zon verscheen half verduisterd als een rode sikkel aan de horizon. Om het geluk helemaal compleet te maken was het ook nog tijdens een Mensa weekend in Safari park de Beeksebergen. Ik durfde alleen geen tandarts te bellen…

Later viel er uit mijn valse kies (45) ook een vulling. Ik wilde ook graag een biologische tandarts hebben om het amalgaam er uit te halen. Ik had van iemand het telefoonnummer van haar tandarts gekregen. Ze zou erg goed zou zijn. Ik belde haar en maakte een afspraak. Er was alleen een klein probleempje... Ze woonde een beetje ver weg. Ik was 3 uur onderweg. Bij de eerste blik leek ze me ontzettend aardig, Ze leek sprekend op mijn moeder! (die trouwens zegt dat haar tandarts op mij lijkt). Ik was opslag niet bang meer. Ik kon naar binnen en ze bestudeerde mijn gebit, er zou veel moeten gebeuren…

Ze had haar praktijk leuk ingericht. De vensterbank was bevolkt met smurfen en op het plafond boven de tandartsstoel waren foto's en kaarten van met mensen met vreemde tanden geplakt. Zo had ik iets leuks om naar te kijken. Ik heb haar gesmeekt of ze alsjeblieft meteen die ene valse kies (45) wilde vullen en het liefst ook nog die andere kies (37). Ze vulde die ene valse kies omdat de vulling er net uitgevallen was en maakte er echt iets moois van..

Ze testte na het vullen het dichtbijten niet alleen terwijl ik in de stoel lag, maar ook terwijl ik rechtop zat. Dat had geen tandarts ooit gedaan, terwijl ik me goed kan voorstellen dat je rechtop anders dichtbijt dan liggend. Ze vroeg nog waarom ik bij haar kwam of ik misschien ging verhuizen. Nee. Nou dan was dat reizen naar haar praktijk toch niet echt handig, want ik was niet zomaar klaar. Wel jammer, ik bedankte haar, gaf haar 100 Euro en ging weer naar huis.

Ik zocht op internet naar biologische tandartsen in Groningen, die mijn amalgaam zouden verwijderen. Die waren niet te vinden. Een bekende die zelf ook zijn amalgaam vullingen had laten vervangen zei: "dat kan je een gewone tandarts ook wel vragen hoor".

Ik kreeg ontzettend veel pijn kreeg aan mijn hoektand (23) en het deed vooral pijn als ik fietste in de kou. Dat heeft heel lang geduurd. Op een gegeven moment stelde ik mij voor dat de pijn naar boven wegtrok, en dat werkte, de pijn trok weg, maar toen kreeg ik boven de wortel, precies naast mijn neus een bobbel die pijn deed als ik er op duwde.

Lees verder op Patiënt bij de opleiding tandheelkunde