•  
  • Stripverhaal: Nooit meer bang voor de tandarts
  • Bezoekers op deze pagina: 08433

Update herfst 2007

Lees mijn recente belevenissen over wat ik meemaak als tandheelkundestudent op blog

Vanaf september 2007

27 - 12 - 2007

's Morgens bel ik weer naar het nummer van tandheelkunde en op het bandje staat nog steeds dezelfde melding en het zelfde nummer van de dienstdoende tandarts. Dus ik bel dat nummer en krijg dezelfde assistente aan de lijn. Ik zeg dat mijn vulling eruit is gevallen en dat het pijn doet bij heet en koud water. "kart voor tien" zegt ze en ze noemt het adres. Ik moet ook contant geld meenemen zegt ze.

Oke, dus dat is geregeld. Ik bel mijn rijles af (verzet naar de volgende dag). Ik zoek op de kaart waar het is, het is in die ene straat met die vele tandartspraktijken. Ja het is echt waar het is een soort tandartsenwijk, je ziet er de ene praktijk na de andere (verder zitten er ook wat advokaten en notaris kantoren).

Voor ik er naar toe fiets ga ik eerst geld pinnen? Hoeveel zou zo'n vulling kosten? Een vulling is volgensmij zelden meer dan 100 €, dus ik pin 100 €. Bij tandheelkunde kost het ongeveer 30 € maar daar is het dus goedkoper dan bij een gewone tandarts. Even gezocht naar de praktijk en al snel gevonden. Ik bel aan en kom in de wachtkamer, een gewoon woonhuis (nou ja eigelijk 2 want de praktijk heeft 2 huisnummers) omgeboud tot praktijk.

Het is er druk, de wachtkamer is niet echt groot maar stroomt wel vol. Het is er gezellig, we kletsen met elkaar. De andere patiënten hebben allemaal andere tandartsen en komen hier omdat hun eigen tandarts pas volgende week in januari weer open is en ze niet zo lang willen wachten. Terwijl ik daar zit hoor ik dat de assistente aan de telefoon constant gebeld word en de hele tijd hetzelfde zegt als een callcenter medewerker. Eimand in de wachtkamer zegt dat ik me moet melden. Dus dat doe ik. Aan de balie moet ik een formulier, nou ja simpel A4-tje, met mijn gegevens invullen: naam, adres, sofie nummer (waarom dat nou weer? gelukkig weet ik het uit mijn hoofd), verzekering nummer (dat weet ik niet dus ik vul alleen de Friesland in), eigen tandarts en waarvoor ik kom. Ze schrijven er een nummer (9) op en ik ga weer naar de wachtkamer.

Daar heb ik nog een hele tijd gezeten. Ik was dan wel iets te vroeg maar het liep wel uit. Het was heel druk, ik zag de 2 tandartsen en 4 assistenten waarvan (één assistente aan de bali en één aan de telefoon) hard werken. Ik zag de tandartsen af en toe druk heen en weer lopen. ik vond de ene tandarts er beter uit zien dan de andere, vooral vanwege het uniform, de ene was lang en helemaal in het wit en handschoenen aan (terwijl hij een A4-tje vast hield) en de andere had een witte jas en een kakie kleurige broek die ook nog gek zat. Ik dacht zo moet ik er als tandarts maar niet bij gaan lopen... en hoopte dat ik die andere zou krijgen. Wat ook gebeurde.

In de wachtkamer ging een tandtechnieker naast mij zitten. Hij vertelde dat hij deze wereld van tandartsen kende, waarop ik meteen vroeg wat ie dan deed. Hij was tandtechniekre en maakte al dat spul. Ik vroeg nog of het leuk werk was. Ik dacht al eens zal ik op zulk werk solliciteren. ik durfde hem niet te vragen hoe ik ook aan dat soort werk kon komen. Hij zat gelukkig op zijn praatstoel, hij vertelde over de rijkdom van tandartsen en dacht dat dit hier misschien wel zwart ging. Dat leek me zelf toch moeilijk want je moest dan wel contant betalen, je kon er ook niet pinnen maar de meeste mensen sturen de nota's toch naar de verzekering.

Terwijl hij over de rijkdom van tandartsen vertelde: "Ik zie ze koen hoor, het eerte jaar in leleijke eendjes en een jaar later is een porche hun goedkoopste auto" zag ik het al helemaal voor me.

Een man tegenover ons wees hem op het goud om zijn armen en zei: "jij hebt het anders ook goed voor elkaar". Trots liet hij al zij gouden armbanden zien. Nu zag ik het pas goed, om elke pols zeker twee en van heel dik goud. Het stond hem goed. (Mij staat goud niet).

Op eens was het rustig in de praktijk, geen voorbij lopende tandartsen meer. Volgens hem hadden ze koffiepauze, tja ik kan ze geen ongelijk geven. De wachtkamer was nog steeds vol dus wachtten we geduldig tot de pauze van de tandartsen voorbij was.

Ik vroeg waar de wc was en de ene tandarts wees me er op en net toen ik er heen ging riep hij mijn naam... Goed toen dat klaar was ging ik met hem naar de behandelkamer. Daar keek ik echt mijn ogen uit. De kamer was niet echt groot en stond behoorklijk vol... met werkelijk prachtige spullen. In de vensterbank had hij een groot modelbouw zielschip staan dat heel mooi en zeer gedetailleerd was. Ik zag om de hoek ook een schipje staan met een groene (ach hoe noem je dat, onderkant?) waarop stond ABN-AMRO bank. Het leek mij symbool te staan voor het schip met geld dat is binnengevaren en ik dacht dat het vast een kadootje van de bak was en dat hij dus zaken deed met die bank. Om de andere hoek hing een boei en ik dacht dat hij wel iets met schepen had. Hij had een groen lederen behandel stoel met armleuningen. WOW! Achter de stoel stonden kastjes met daarop een soort blad met daarop allemaal proefverpakkingen van sensodine. Allemaal reclame materiaal, net als ik daarvoor ook al had gezien dat ze bij de balie een muismat van sonicare hadden en in de wachtkamer folder van sonicar en een kartonnen reclame kubus van proglasuur. Zou hij aan deze reclame ook verdienen?

Ik stond daar een tijdje te kijken. de tandarts draaide zich om en zei ga zitten. Zijn behandelstoel zat heerlijk. eenmaal in de stoel zag ik dat hij ook een behandelmicroscoop had. De rijkdom straalde er van af.

Hij had mijn formulier gelezen en zei: "Links onder hè", ik: "Ja". ik had op het formulier ingevuld: "Vulling uit de 37 gevallen. pijn bij heet en koud water" en volgens mij nog wat extra woorden.

Hij zette de lamp boven de stoel aan en het felle licht scheen recht in mijn gezicht."Het was veel feller dan bij tandheelkunde. Ik kneep mijn ogen dicht, waarop de tandarts zei: "Ja ik moet wel wat kunnen zien"

Hij keek er in en zijn diagnose was dezelfde als de mijne: 37 bucaal oclusaal. Hij pakte de multifunctie spuit en spoot er water in. Dat deed pijn en maakte een schrikbeweging. Daarna voelde hij met het haakje. Ik zei: en dat doet weer helemaal geen pijn.

Hij vroeg zijn assistente om fuji bla bla en ik dacht dat is een merknaam maar waarvan? Alle type vullingen hebben merknamen. Toch niet amalgaam dacht ik, dus ik vroeg: "hé wat stop je er in?" "een noodvulling" "van glasiomeer?" "Ja" Dan ik het goed dacht ik en zei "oke". Hij zei: "Je krijgt een noodvuling want het is heel druk in de praktijk, de wachtkamer zit vol, dat snap je zeker wel. Ik heb geen tijd voor een echte vulling."

Verdoven kwam er helemaal niet aan te pas, hij zei nog even: "niet schrikken hè" vlak voor hij het gat droog blies. Natuurlijk schrok weer wel van de pijnscheut, maar ik bleef volledig onstpannen. Volgens mij had hij mijn kaak wel vast, dat weet ik eigelijk niet meer.

Ik zag de assistente met een spuit met wit opaak spul boven mijn mond: het vulmateriaal. Ik keek in de ogen van de assistente en zag dat zei haar werk niet leuk vond (op dat moment) en keek in de ogen van de tandarts en zag dat hij wel plezier in zijn werk had. Hij lachte dan wel niet en was ook niet aardig of vriendelijk of zo maar toch kon ik zien dat hij het graag deed.

Hij zei tegen zij assistente: "Hé dat is Fuji bla A3". De assistente zei helemaal niets. goed hij deed dit spul er dan maar in en zei dat hij het dan niet met licht uit moest harden. Het was dus een chemisch uithardend glasiomeer. Hij was een tijdje de vulling met soort spateltjes in de goed vorm aan het kleien. Liet me een keer dichtbijten, nog wat kleien, een keer dichtbijten op carbonpaier, nog wat kleien. Hij legde zijn spatels weg en zei "Zo nu kan je weer drinken. Even niet kauwen, anders gaat de vulling stuk", de vulling moest immers nog uitharden. Hij keek op de klok en zei: "om half één mag je weer eten". Ach een kwestie van iets later lunchen dacht ik. Hij smeerde er vasiline op tegen het speeksel (dat reageert ook met de uithardende vulling) en het was klaar.

Ik stond op en we gingen naar de balie, daar kreeg ik de nota: 51 €. Hallo zeg wat een bedrag voor een simpele noodvulling. Dit had ik zelf ook nog wel gekund. Mischien had ik beter een noodreparatie kit van dat geld kunnen kopen.

Ik heb de codes opgezocht bij de tarievenlijst. De codes kloppen wel en de bedragen ook. V12 is een tweevlaksrestoratie en C85 is een weekend behandeling, geldig van zaterdag 0:00 uur tot zondag 24:00, tevens bedoeld voor algemeen erkende feestdagen en gelijkgestelde dagen en. Geld donderdag 27 december als een gelijkgestelde dag?

Ik betaalde de nota en ze zeiden dat ik het later terug kreeg van de verzekering. Aangezien ik altijd de nota's naar de verzekering opstuur is dat voor mij een standaard procedure. Ik vroeg of ik ook een copie van de nota mocht voor mijn eigen administratie. Was geen probleem, ze maakten meteen een kopie voor mij. Ik kreeg ook een brief mee voor mijn eigen tandarts, in mijn geval voor mondzorg van het UMCG dus.

De hele behandeling duurde amper 10 minuten. De nota was een eenvoudig invul papiertje, het zelf invullen van je klacht op papier was heel efficient en de brief voor de eigen tandarts was ook een eenvoudig invul papiertje. Allemaal enorm snel en efficient. Ja deze zaak draaide als een tierelier. Dit is nog eens een goed lopend bedrijf. Op deze manier kan hij heel veel op een dag omzetten. Op de nota stond ook nog dat hij een weekend toeslag vroeg. Daar kan ik later als ik tandarts ben nog een voorbeeld aan nemen.

Nadat ik thuis kom bleek ik op het moment dat ik in de wachtkamer zat gebeld te zijn door een vriendin. Ik bel haar later terug. Ze zei dat ze net gisteren mijn blog las (na een tijdje niet gelezen te hebben) en zei dat ik net de verkeerde keuze van univesiteit had gemaakt. Ze legde het verschil tussen de VU en de UvA uit. De VU is gesticht door Abraham Kuyper, hij heeft zijn eigen kerk en ook de ARP opgericht. De ARP is samen met het CHU en het KVP gefuceerd tot het CDA. Nou net de partij waar ik het het minst mee eens ben.

De vrije universiteit heet vrije omdat het vrij is van kerk en staat; ze worden niet beïnvloed door de staat. Dat is dus precies als bij de vrije school, die heet ook vrij omdat ze vrij zijn van de staat. De VU is gereformeerd. Het is de universiteit voor de "kleine luiden", dat zijn o.a. de armen.

Ze zegt het is vergelijkbaar met het verschil tussen een christelijke en een openbare school. Je leert er wel hetzelfde, krijgt dezelfde vakken en onderwerpen, maar er heerst toch een andere sfeer. En volgens haar zou ik me in die sfeer niet thuis voelen.

Dus ik ga daar op haar advies eens op zoeken. In vind in wikipedia informatie over Abraham Kuiper, de VU en de UvA. Ik kom al heel snel tot de conclusie dat ze gelijk heeft. Dan ligt het er gewoon aan dat de VU een betere pr heeft dat ik daarvoor had gekozen. In hun folders en website zeggen ze ook niet zoveel over hun gereformeerde achtergrond maar wel natuurlijk dat ze allemaal extra dingen voor hun studenten doen. Daar ben ik dus ingetrapt... domdomdom.

De UvA is een rijksuniversiteit, net als de meeste univerisiteiten in Nederland. het is de grootste universiteit van Amsterdam en hij is opgericht in 1632, vergelijkbaar met de RuG die is opgericht in 1614.

Ik neem dus vrij snel de beslissing om eerste voorkeur van universitet te wijzigen en dat was zo geregeld.

 

25 - 12 - 2007

Er wat gebeurt er met kerst? mijn vulling valt er uit. Wat een timming hè? Deze blog is dus niet helemaal voorbij. Ik had eerst gedacht dat het nu over was, dat er niks meer aan mijn gebit hoefde te gebeuren en nu valt de vulling van de 37 eruit, 't Is een best groot gat. En een paar dagen terug voelde ik daar al iets raars, namelijk een ruimte onder de vulling, hij zat ook scheef en toen ik een maischipje at was het mis, toen liet hij helemaal los.

Geen tandarts te bereiken natuurlijk. Ik bel tandheelkunde, daar staat op het bandje een nummer dat je kan bellen als ze afwezig zijn. Ik bel het nummer van de dienstdoede tandarts en krijg een assistente aan de lijn. Ik zeg: "mijn vulling is er uitgevallen" "heb je er ook last van?" "nee", maar dat komt wel denk ik, "dit is alleen voor pijn zegt ze". Maar op het bandje bij tandheelkunde stond ook dat ze pas 1 januari weer open zijn en dat duurt me te lang. De pijn kwam inderdaad, namelijk bij heet en koud water doet het pijn, het is een zenuwpijn die ook direct weer weggaat als de prikkel weg is. Het is de vulling van glasiomeer, om precies te zijn ketac molar, die eruit is gevallen. Rot spul is dat glasiomeer, ik wil het nooit meer. Ze zeggen dat het goed plakt, maar na het eruitvallen van de vulgende glasiomeervulling zeg ik ook "glasionooitmeer". Doe mij voortaan alleen maar composiet. Ook de tandarts die ik persoonlijk ken is niet te bereiken... Ik stel me zo voor dat ik op 27 december bij een voor mij onbekende tandarts lig en dat hij het gat vult met composiet.

Ik vraag mij natuurlijk ook af als ik zelf tandarts ben zullen ze mij dan ook met kerstmis bellen voor eruit gevallen vullingen?

 

24 - 12 - 2007

Vandaag heb ik het eindelijk gedaan. Ik heb me opgegeven bij de decentrale selectie van de ACTA. Het Academisch Centrum voor Tandheelkunde Amsterdam. Je kan je tot 15 januari opgeven en ik wilde het zelf graag doen voor het kerstmis is. Je mag aan de decentrale selectie meedoen als je geneeskunde, natuurkunde, scheikunde of farmacie hebt gestudeerd. En ik heb natuurkunde gstudeerd, dus ik mag meedoen! Hoera! De ACTA ziet er op internet ook heel gaaf uit. Het is een van de grootste tandheelkundige instituten van de wereld en ze hebben veel moderne technieken, waaronder een boor simulator. Daarmee kan je leren boren en je krijg feedback op bv warmte ontwikkeling. Dat lijkt me gaaf. Ze hebben ook heel veel informatie op hun website staan, zelf al heel veel online studie materiaal, waaronder filmpjes. Daarvan had ik er al eens een paar bekeken.

Ik had er al vaker gekeken maar het opgeven nog uitgesteld omdat je moet kiezen voor de uva of de vu, hoewel ze bij de ACTA samen gaan en het dus één instituut is, je in hetzelfde gebouw zit en van dezelfde docenten les krijgt. Ik weet niet goed welke uni ik zou moeten kiezen, ik bedoel wat is het verschil en welke zou leuker zijn? Dat was niet echt makkelijk te vinden. Uiteindelijk toch maar een beetje op intuïtie gekozen, beter een verkeerde keus dan helemaal geen keus tenslotte. Ik heb me opgegeven voor de VU, ik dacht daar hebben ze allerlei extra faciliteiten voor studenten, daar hebben ze ook wetenschapscommunicatie - ik was er al eens met de EC master geweest - hun folder sprak met iets meer aan. Aan de andere kant hebben ze een poeplelijk gebouw (goed maar daar zit ik dan dus toch niet) en hou ik ook niet zo van het woord vrije omdat ik ooit op de vrije-school zat.

Eenmaal besloten me echt aan te melden was het nog een heel gezoek, want waar en hoe doe je dat, de site van de ACTA verwees naar de site van de IB-groep en die site verwees naar de site van studielink en die site verwees naar de universiteiten zelf den de VU en de UVA verwezen naar de site van de ACTA... Afijn ik had het gevoel een tijdje wat in kringetjes rond te draaien, maar besloot er toch uit te komen, zonder meteen bij de eerste de beste vraag/moeilijkheid iemande te mailen of te bellen. Uiendelijk melde ik me aan voor een gebruikersnaam en ww van studie link, wie weet dat ik dan zou zien hoe ik me via die site me in kon schrijven. Ik had al wel al hun faqs gelezen en gezien je schrijft je in bla bla maar de link "inschrijven" niet gevonden.

Bij het aanmelden willen ze veel van me weten, mijn sofienummer en mijn mobile telefoonnummer, he bah zien die gekoppeld... Na een tijdje kreeg ik een ww gemaild, och ja het opgeven ging ook niet meteen goed, maar goed met het ww ging ik naar de site, voerde nog veel meer persoonlijke gegevens in en gaf me op voor de bacheler tandheelunde bij de VU. Ik moest ook nog een 2e, 3e en 4e keus opgeven (dat werden respectivelijk: UVA, RuG en KUN, allemaal bachelor tandheelkunde natuurlijk) en daarna kon ik kiezen of ik aan de decentrale selectie mee wilde doen, ja natuurlijk. Daarna moest ik mijn IB nummer en al mijn diploma's invullen, daar was ik ook wel even zoet mee. Maar ze staan er alle vier in en ik heb er een bevestiging van. Van elk diploma moest ik de datum, de plaats, de school en van mijn VWO diploma de vakken en cijfers voor elk vak invullen. Er staat bij niet geferifieerd, dat moet dus nog gebeuren en dat doet de ib-groep.

 

12 - 11 - 2007

Vandaag heeft ze de hooektand die ze de vorige keer gemodeleerd had bijgewerkt. Ze heeft hem daarna gepolijst. Hij is heel mooi geworden. Hij is niet helemaal gelijk an de andere hoektand, hij staat iets meer naar binnen.

Toen ze daarmee klaar was ging ze het hebben over het vervolg van de behandelingen, maar daar konden we het niet over eens worden. Ik wil de amalgaamvullingen die ik nog heb vervangen door composiet. Zei vroeg voor zeker de derde keer waarom ik dat dan wilde, terwijl dat ook al een paar keer in mijn dosier staat. Vervolgens wimpelde ze al mijn argumenten weg.

De vullingen zijn nog prima en kunnen nog heel lang mee. Als je ze vervangt dan verlies je altijd weefsel. Kwik was volgens haar niet giftig, die avalganische stroompjes in je mond waren niet erg, je ziet het echt niet en het schemerd ook door als het vervangen is want het geeft af. Goed, uiteindelijk zei ik dat ik het ook wel een andere tandarts kon vragen. Ik voegde er nog aan toe dat ik dit al 10 jaar wil... Had geen zin.

Op naar het volgende onderwerp, de brug. ze deed echt haar best me een conventionele brug aan te praten en ik bleef volhouden dat ik die niet wilde en dat ik alleen een vezelbrug wil.

Een conventionele brug is volgens haar echt beter. Nu begon ik over weefsel verlies, dat ik niet wil dat de peilerelementen omslepen worden tot stompjes en dat daar dan kronen op komen en dat ik dat zonde vind. Daarna begon ze over dat het met zo'n brug veel mooier is. Uiteindelijk had ze me bijna zover dat ik wel in zou stemmen om haar tevreden te stellen. maar ik heb echt besloten dat ik geen confentionele brug wil en zolang ik geen toestemming geef, dus geen "ja" of "oke" zeg of er een nieuwe afspraak voor maak komt hij er ook niet. Dus zei ik gewoon niks.

Ze eindigde met "ik bel je nog wel..." en toen gingen we uit elkaar. Ik had het gevoel dat het de laatste keer bij tandheelkunde was en dat ze niet meer zou bellen.

Ik stel me zo voor dat ze de brug al gemaakt heeft... met het idee hem bij mij te plaatsen. Je weet ze had tenslotte al gipsafdrukken gemaakt, dus ze zou de brug ook al kunnen maken.

 

28 - 11 - 2007

Vandaag heb ik een nieuwe hoektand gekregen. Hoera! Ze hebben eindelijk mijn hoektand (13) opgebouwd. Gewoon met composiet. Ze hebben een beveltje gemaakt en er allemaal composiet opgeplakt en dat in een hoektand gemoddeleerd. Een echt kunstwerkje. Hij is echt geweldig! Ik ben er heel blij mee. De kleur is A4 en A3,5. Hij is net zo lang als de andere hoektand, dus langer dan mijn incisiefen en premolaren. Het ziet er geweldig en natuurlijk uit, ik ben weer compleet. De achterkant voelt nog wel wat ruw aan. Ik heb dus vanaf 18 februarie tot vandaag met een halve hoektand rondgelopen.

Ik heb echt veel geluk, de studente die mij nu behandeld is het meest geïnteresseerd in cosmetische tandheelkunde en de eerste was gespecialiseerd in angstige patiënten. En ik was in het begin bang voor de tandarts en nu wil ik mijn gebit ook mooi gemaakt hebben.

Er was weer een andere student bij om te assisteren, dit keer een andere student dan de vorige keer.

 

6 - 11 - 2007

Jo, vandaag was het weer zo ver. Heel klein beetje zenuwachtig, want het was toch al een tijd geleden dat ze iets aan mijn gebit gedaan hebben. Was trouwens gouw over. Het was druk en ontzettend gezellig. Ze was deze keer alleen, haar partner (ze doen het nu immers met zijn tweeën) was er niet. Ze is erg aardig en vond het leuk dat ik mee dacht.

Ik vertelde dat ik de vulling in de 46 eruit had geflost. Ik zei dat behalve die vullingen er ook randjes van andere vullingen af waren gegaan en vroeg: "mag ik garantie?" Dat was wel oke, een vulling moet er niet zo snel uitvallen. Ze zei "hè wat een rot plek" (46 distaal, serviaal onder de kroon), "ik heb veel meer zin in de 23". Prima, dus werkte ze die bij, ze maaktte er iets heel moois van. Toen zei ik dat ik dat ene randje wat ik met mijn tong niet goed vond, dat daar nog iets bij moest naar mijn idee. "Of wat af" zei ze en ze sleep het randje eraf. Het voelt veel beter nu.

Daarna deed ze het front. Ze polijste mijn voortanden, sleep alle donkere plakjes weg en deed er daarna vloeibaar vulmiddel in. Het ziet er werkelijk prachtig uit! Ik heb nu egaal witte voortanden zonder donkere vlekjes, WOW! (nu nog even naar de kapper en ik ben helemaal representatief). Ze zei dat ze het mooi maken van het front erg leuk vindt.

Tijdens het boren en vullen zei ze niet zoveel, en ik ook niet, maar daarvoor en daarna wel. Het zuur van het ets proefde ik tijdens het uitspoelen over mijn tanden en kiezen lopen, ik maak me dan altijd druk over of dat mijn andere tanden niet aantast. Ze had primer en bond en vloeibaar composiet? in een zwartbakje met een doorsichtig oranje schuifje (het is lichtgevoelig voor blauw licht en het oranje schuifje houd het blauwe kicht tegen).

Toen was de 46 aan de beurt. Ze klooide wat met een cofferdam, ze zette eerst de klem erop en kreeg daarna het lapje er niet op. Na een aantal pogingen deed ze het in een andere volgorde. Ze haalde de docent erbij, een andere dan de vorige keer, die ene die er anders ook altijd was, en vroeg hoe ze die het beste kon vullen. De docent keek ernaar en zei dat na een docenten overleg of scholig er uit kwam dat je dat soort plekken als ze hard waren beter niet kon vullen maar gewoon openlaten. De holling moest dan zo gemaakt worden dat ik hem makkelijker schoon kon houden. Om te vullen zou het eigelijk veel dieper uitgeboord moeten worden om te voorkomen dat de vulling er weer uitvalt. Ze boorde het dus was in vorm, liet het controleren en het was goed. De cofferdam moest er trouwens meteen weer af, dus die had ze er voor niks op gezet.

Ik moet het nu schoonhouden met speciale ragers en moet er meer van die ragers bijkopen. De grootste ragers die nergens tussen passen maar hiervoor prima geschikt zijn. Na enig zoeken vonden ze er een. T'is inderdaad een grote, (net een plee borstel). Als laatste deed ze er een beschermend laagje op. Het rook naar nepbanaan en er zat fluoride in. Ik moest daarna een uur niet eten en drinken omdat het anders eraf gaat.

Ik zag vanuit het raam een prachtige dubbele regenboog. Ik lag een beetje scheef op de stoel en ze vroeg of ik er niet af viel.

Ze vroeg of ik een brug wilde. Nee, ik wil een vezelbrug. Maar die blijven niet zitten. Die gaan toch 10 jaar mee en er is toch een keuze project voor die vezelbruggen? Ja dat is er maar die worden meestal wat verder in het front geplaatst. Kunnen ze dat daar niet beoordelen dan. Nee beter eerst beoordelen en je dan naar dat project sturen, mijn docenten zeggen dat er beter geen vezelbrug in kan. Nou laat dan maar even. Ze wees me er ook nog op dat je het gat (waar de 15 zat) wel ziet en vroeg of ik dat niet storend vond. Men doet erg zijn/haar best mij a. een brug en b. een accountent of boekhouder aan te praten... beide is nog niet echt gelukt. Nja, ik wacht het nog even af. Waarop dan? op een frame? Nou ik wil gewoon niet meteen zeggen doe maar als ik er nog niet over uit ben. ik denk dat ik eerst maar een boek over het maken van bruggen ga lezen. Ze vroeg waarom ik geen brug wilde, ik zei vanwege het omslijpen van de pijler elementen. De andere diastemen kon ik gewoon laten zitten volgens haar want dat zie je niet en je hebt er ook geen last van met kouwen. Het naarvoren schijven was een idee van haar partner, dat leek haar niet nodig. Ze vroeg wat ik verder nog wilde. Ik zei dat ik de amalgaamvullingen vervangen wilde. Ze vroeg nog waarom en noteerde dat ze het zou gaan doen. We maakten een afspraak voor de volgende keer, ze wilde niet volgende week want ze had het druk en ook patiënten die echte gaatjes hadden.

Ik verstelde dat ik een naamgenoot van mij op internet had gevonden die tandheelkunde had gestudeerd, ze was gestopt. Och er stoppen niet veel mensen, het is een heel leuke studie, misschien kon ze het niet. 's Avonds toen ik het met een vriendin nog over die wieowie site had vond ik dat die naamgenoot van mij nu geneeskunde studeerd, dat valt dan weer mee hè.

Ik vond het erg leuk, ik krijg echt meer zin om tandheelkunde te studeren en tandarts te worden.

 

5 - 11 - 2007

Ik heb iets heel raars ontdekt... In mijn statistieken zag ik een link naar mijn site staan vanaf wieowie, dat is een nieuwe site waarin je heel makkelijk naar gegevens van mensen kunt zoeken. Dat was een paar dagen eerder op de lokale radio en het kan gebruikt worden door bv toekomstige werkgevers. Ik typ mijn eigen naam in en zie veel links naar mijn sites. Ook 10 naamgenoten op hyves, ik zit er zelf niet op. Er staat ook tags en daar staan tags die wel wat met mij te maken hebben, maar niet allemaal. Een van die tags is Archigenes en dat is de vereniging voor tandheelkunde studenten, hmmm, daar kan ik toch niet bij staan... Toch eens zoeken. Vind ik daar mijn eigen naam! Een naamgenoot van mij studeerde tandheelkunde in Groningen! Linkje ( Haar andere 2 voorletters zijn anders dan de mijne).

 

30 - 10 - 2007

Is er nog nieuws? Ja ik heb gisteren er een vulling uitgeflost, zucht. Ik floste voelde het draadje wat haken en wat weerstand, maar dat voel ik wel op meer plekken en opeens plonk schiet er een wit stuk omhoog. Het is de vulling in de 46 distaal onder de kroon, gemaakt op 15-5 door dezelfde tandheelkunde studente die ook de vullingen in de 22 en de vulling in de 21 maakte waar stukjes zijn afgebroken omdat de randjes niet goed aansloten. Misschien tijd om haar eens een mailtje te sturen? Maar goed ze is toch al afgestudeerd.

Ik heb wat informatie op internet gezocht over die ene professor en interessante dingen gelezen. Hij heeft een onderzoek gedaan naar de tevredenheid van mensen over hun kunstgebit en is daarop gepromoveerd. Zijn conclusie uiteindelijk is men toch tevereden over zijn kunstgebit.

De tevredenheid hangt volgens hem meer van sociaal economische dan van technische aspekten af. Zelf val ik duidelijk wel buiten die groep: laag opgeleid, lage sociaal economische status (wordt aan gewerkt), weinig verstand van preventieve tandheelkunde maatregelen, tandarts angst en vermijdingsgedrag (die laatste drie heb ik niet meer). Mensen die tevreden zijn over hun kunstgebit hadden vaak ook geen eigen tandarts, nee joh ik heb een heel legertje tandartsen ;-). Hij schrijft ook dat mensen het trekken van hun laatste tanden als een opluchting ervaren. Verder heeft hij het ook over het klikgebit, dan trek je alle tanden en kiezen behalve de wortels van de hoektanden. Op die wortels zet je magnetische pinnen en daar klik je het kunstgebit op vast. Met als gevolg een gebit dat beter vast zit en een kaak die veel minder snel slinkt. Allemaal heel interessant maar niet het specialisme waar ik behoefte aan heb zeg maar. Hij deed me denken aan natuurkundigen zoals ik die ken (in houding en gedrag enzo) en wat blijkt... hij zit in een commissie samen met een natuurkundige die ik ken. Het moet niet gekker worden, natuurkundigen die tandarts willen worden en tandartsen die zich gedragen als natuurkundigen...

 

23 - 10 - 2007

Het is lang geleden, tijd voor een update. Gisteren ben ik na lange tijd weer bij tandheelkunde geweest. Ze hebben er verbouwd. Op het terein zijn een aantal nieuwe gebouwen verschenen en ook binnen was er verbouwd. Zo was de bali naast de deur uitgebreid en was de bali in de wachtkamer veranderd. Ook stonden er nieuwe kunstwerken, waaronder een groot model van een kaak.

Het onderwijssysteem was ook veranderd want nu was er een tweede student bij om de eerste te assisteren. Ze moesten elkaar om de beurt assisteren, de eerste helft van de middag behandelde de ene student haar patiënt (ik dus in dit geval) en assisteerde de andere en de andere helft wisselde ze om (dus behandelde die andere student een patiënt van haar en assisteerde die eerste weer). Het waren allebei vijfdejaar studenten. Ze waren er nog niet overuit of dit systeem nu beter of slechter was dan het vorige. Want bij sommige behandelingen was assistentie heel handig en bij andere totaal overbodig en zat je er als student maar een beetje voor niks bij. Natuurlijk konden ze zowel samen overleggen en dat deden ze dan ook.

Ze vertelde mij ook nog dat tandheelkunde nog steeds een vijfjarige studie is en dat ze de instroom van het aantal studenten aan het verminderen zijn om over een paar jaar genoeg capaciteit te hebben voor een zes-jarige studie.

Natuurlijk was het haar wel opgevallen dat ik uitgeloot was, want ze had me immers niet zien verschijnen... Ze vond het wel raar dat ik met een afgeronde opleiding in lotingscategorie C zat, tja daar ga ik niet over.

Ze dacht dat er niets meer op het behandelplan stond maar is zei dat de 23 en de 13 nog gedaan moesten worden. Ook zeurde ik over de afgebroken randjes van de beide vullingen op de 22 en de vulling op de 21. Het had niet helemaal het effect wat ik wilde, ik had het een beetje bijgeslepen willen hebben of nieuwe vullingen, maar in iedergeval garantie op de vullingen. Begonnen ze over een facing. Dat wil ik dan weer niet (maar toen zat mijn mond vol met allerleij spul...).

Er werd vlink nagedacht over wat te doen en wat ze nu zouden gaan doen want ze had maar 1,5 uur voor mij.

Wat hebben ze dan toch maar gedaan vandaag? In mijn mond gekeken. Ik zei ook dat ik de amalgaan vullingen die ik nog heb vervangen wilde hebben, ze controleerde die vullingen en die waren nog perfect, dus vervangen was niet echt nodig. Toen begon ik te twijfelen of ik het wel nu wilde... (ze waren niet heel groot, het is niet echt nodig en je verliest altijd wat weefsel... maar anders zal ik er misschien 20 jaar op moeten wachten).

Ze nam nog een pokketstatus en die was goed: pokket-status 1, was puntbloedinkjes, verder niets. Ze haast verbaasd vroeg me hoe ik dat deed. Ik zei, ik gebruik een elektrische tandenborstel, poets smorgens bij het opstaan (snel zonder extra's) en 's avonds voor het naar bed gaan uitgebreid. Dan poest ik eerst elektrisch en daarna nog met een gewone tandenborstel bij de diastemen want daar kan ik met de elektrische niet bij, dan flossen en stoken en dat is het. Ik zei ook nog dat ik dat inmiddels vrij snel kon. Ik was vergeten erbij te zeggeb dat ik mijn eetmomenten beperk (max 7 op een dag) en dat dat allemaal begonnen is nadat ik "preventieve tandheelkunde" had gelezen. Ik ben wel blij dat het allemaal zo goed werkt.

Ze vroeg of er nog iets met mijn gezondheid was veranderd.. de standaard vraag, maar ik zei eigelijk nooit andere artsen dan tandartsen. Ik ben geen medicijnen gaan gebruiken. Ik ben zelfs niet verkouden geweest en heb ook geen ongeluk gehad en zijn alleen stukjes vulling afgebroken.

Er waren ook andere docenten, die zich ook weer heel anders gedroegen. De eerste begon over mijn gebit, hij keek naar de opg's, vroeg in welke fase van de behandeling we waren, of het de initiele fase was, wat de doelstelling was, of alle complicerende factoren al weggahaald waren, van wanneer die foto's waren, wat er allemaal al gedaan was. Waar die endo's gemaakt waren en waar die kroon gemaakt was, "is die bv hier gemaakt of ergens anders... dat zou ik wel eens willen weten"

Hallo zeg... tjonge jonge waar heeft die man het allemaal over... Natuurlijk bemoeide ik me met de zaak en gaaf antwoord op de vragen die hij aan de studenten stelde, daar leek hij niet helemaal blij mee te zijn... maar ik weet precies waar welke behandeling is gedaan, wanneer en door wie en ook wat wel op het behandelplan staat maar nog niet gedaan is. En de ene student had mij één keer eerder gezien en de ander zag me voor het eerst, dus het is logisch dat ze dat niet allemaal direct weten.

Toen hij weg was vroeg ik "Wie is die man?" Het was een hoogleraar, hij had boeken en publikaties geschreven en had er zeer veel verstand van. Hij vroeg dingen waar ze zelf niet opkwamen en waar ze van dachten "och ja...", Hij was vooral een specialist op het gebied van kuntgebitten. Ik heb naar zijn naam kaartje gekeken zodat ik het later op kan zoeken. Ik was ook erg verbaasd over zijn vragen en redenaties, ik bedoel behandelfases, protocollen, doelstellingen... met een gebit, tjonge jonge. Ik heb weer veel geleerd, nee echt waar, ik denk dat als ik tijd heb hier meer over ga op zoeken.

Natuurlijk rees de vraag wat er met de diastemen moest gebeuren. Toen zei ik dat ik een vezelbrug wilde, "aha al over nagedacht..." Maar een vezelbrug naar een eerste molaar was niks volgens hem, die ligt er na een halfjaar uit. Nee daar moesten gewone bruggen in. Ik begon nog dat ik het zonde vond om peiler elementen te omslijpen, reageerde hij niet op.

Ze moesten afdrukken van mijn gebit maken en dat thuis in een arthiculator zetten en er eens rustig over nadenken. Overleggen met een tandtechniker. Ik zag het al voor me. Zitten ze met een gipsen afdruk van mijn gebit over mijn en mijn gebit te denken. (Beetje heen en weer schuiven dingen uitproberen en als we nu zu en als we nu zo doen...).

Hij wilde ook nog weten of ik hoektandgeleiding of groepsgeleiding had. (voor dat plan en die articulator enzo). Met mijn tanden op elkaar moest ik mijn onderkaak eerst een heel stuks naar rechts schuiven terwijl hij zijn hand tegen de andere kant hield, "verder, ja nog verder, goed zo" en daarna mijn onderkaak een stuk naar links. Ik heb groepsgeleiding op mijn premolaren en dat komt dan weer door mijn overbeet waardoor mijn onder en bovenhoektanden niet zo inelkaar passen dat ik hoektand geleiding heb. Ik zit te denken, ik heb soms dat mijn hoektanden verkeerd op elkaar klatsen, zou hij dat ook zien?

Er kwam ook nog een andere docent bij, die meteen zei "mag ik in je mond kijken?" zonder dat hij zich voostelde en vlak nadat hij zijn handschoenen had aan gestrokken. ik moest lachen om zijn humor. Ik verstelde dat ik die hoektand graag opgebouwd wilde en dan ook lekker lang, toen kwam hij met een verhaal dat hij eens bij iemand (op verzoek) hele lange hoektanden tot op zijn onderlip had gemaakt en dat diegene op zijn werk kwam en zijn baas toen zei: "er uit jij, ga terug" en dat hij het er toen weer af kon slijpen. Ik zei dat mijn hoektanden van nuture lang zijn en dat ik dat bij die ene (die afgebroken is) weer zo wilde hebben, das dat hij weer net zo wordt als eerst en niet korter of minder puntig zoals de meeste mensen dat hebben.

De hoogleraar merkte nog op dat je moet kijken naar het hele gebit en niet naar die ene tand dus dat je het gehele gebit moet behandelen en niet alleen een bepaald element. Na als het gepraat over mijn hoekatanden liep hij weg en merkte nog op dat het mij vooral om het front ging (met de theorie in het hoofd dat de meeste patiënten alleen in het front geïnteresseerd zijn), ik zei dat ik mijn hoektanden het belangrijkst vind.

Op een gegeven moment lag ik daar en zag ik ze met zijn vieren boven mij staan, mijn gebit te bestuderen, dat was toch een vreemd gezicht.

Ze hebben nog een foto gemaakt: een bite wing van de 46 omdat er op de op een grote radiolucentie te zien was, de docent wilde nog weten wat daarmee gebeurd was, ik zei een apexrecectie. Ze vroegen, weet je nog in welke maand dat was? Juni 2006 en na enig zoeken vonden ze dat in mijn dossier (die is zoals je wel weet aardig dik). Het fotoplaatje deed pijn in mijn mondbodem en de student kreeg de tube van het rontgen apparaat er niet direct recht voor, waardoor het dus langer pijn deed.

Als laatste maakten ze afdrukken van mijn gebit. De student die moest assisteren mengde en roerde het spul en de andere drukte de afdruk lepels in mijn mond. Het spul was koud aan mijn tanden en smaakte naar mentol.

daarna kon ik naar huis, ze hadden geen tijd meer om nog een restotratie te maken ofzo. Dat wordt de volgende keer, ook zal ik dan horen wat de verdere plannen zijn.

Ik hoorde ze nog praten over een dental management game en ik vroeg wat dat was, het was een spel waarin je een tandartspraktijk simuleerd en als je meedeed kon je er een wintersport vakantie mee krijgen. Niet gek, zo'n spel lijkt me best leuk.

Ik ben trouwens niet in de buurt gekomen van primer...

 

20 - 10 - 2007

Tijdens de 24 uur comics day heb ik een strip geschreven over mijn zoektocht naar 'primer', na een pagina of 12 was het dagboek gedeelte op en heb ik er een andere wending aan gegeven, iets met een tandarts, aliëns en bouwvakkers. Ik zal het verhaal binnenkort online zetten.

Tijdens mijn vakantie brak er nog een stukje van een overstekend randje van de vulling in de 21 af.

 

Lees mijn recente belevenissen over wat ik meemaak als tandheelkundestudent op blog