Kaakchirug: apexresectie

Ze had me doorverwezen naar de kaakchirurg. Omdat er onder mijn kroon (46) een ontsteking zat aan de wortelpunt. Als ze van bovenaf zouden boren dan moest de kroon kapot en dat was zonde. De chirurg zou van af de zijkant een gat in mijn kaak boren en zo de wortelpunt vullen. Naar een kaakchirurg gaan leek me erg eng. Ik was nog nooit bij een chirurg geweest, hoewel ik wel ooit chirurg wilde worden. Dat was toen ik dokter wilde worden. Dit was de eerste keer dat ik geopereerd werd.

Ik hoorde een hele tijd niets meer van haar en op een gegeven moment kreeg ik een afspraak met iemand anders. Het was inmiddels Juni. Ik dacht dat zij misschien afgestudeerd was en dat ik nu behandeld zou worden door een andere student.

Goed zit ik daar in de wachtkamer, wie komt daar naar mij toe… mijn tandarts, zegt ze: "Och je gaat voor die wortelpunt behandeling, vertel me daarna hoe het is gegaan" Direct daarna komt er iemand anders de wachtkamer in die mij meeneemt.

 

Ze leidt me naar een klein kamertje. Daar mag ik plaats nemen op een tandartsstoel. Er is verder heel weinig in de kamer. Ze zegt wat ze gaat doen en zegt dat ze me eerst gaat verdoven en even wachten tot de verdoving werkt. Ze verdoofd me en na een tijdje komt ze terug. Ze gaat uitgebreid de verdoving testen.

"voel je dit?" - "Ja"
"en dit?" - "Ja".
"Worden je lip en wang dik?" - "Nee".
"Voel je het tintelen?" - "Nee".

Niks wijst er op dat de verdoving werkt dus ze spuit nog wat bij. Daarna begint het te tintelen, worden mijn wang en lip dik en voel ik het niet meer als ze aan mijn tandvlees zit. Druk voel ik nog wel dat is een vreemde gewaarwording je voelt geen pijn maar wel druk. .

Ze neemt me mee naar de kamer ernaast, de operatie kamer met een enorme operatielamp. Deze lamp is wel vier keer zo groot als een tandarts lamp. Er zijn drie mensen in groene operatie pakjes. Degene die me had mee genomen is nu ook in het groen. Ik ga liggen op de tandartsstoel die daar staat en ze leggen een groot groen laken met een gat erin over mij heen. Ik vind het wel eng maar vreemd genoeg word ik van het groene laken erg rustig. Het gat komt ter hoogte van mijn kaak en ik kan nog net een beetje door het gat heen kijken. Het licht is inderdaad erg fel.

De kaakchirurg zet een klemmetje op mijn wang om de kaak vrij te houden en ik moet mijn kaken juist op elkaar zetten in plaats van mijn mond open houden. Ze begint. Ze maakte een snee in mijn tandvlees. Het doet geen pijn maar ik voel wel dat ze wat doet. Ze pak een enorme boor die ze ook in een groene lap doet. Ze zet de boor op mijn kaak. De boor maakt veel herrie en mijn hele kaak gaat trillen. Omdat ik mijn kaken op elkaar moet houden trillen mijn kiezen tegen elkaar aan en gaat mijn hele hoofd mee resoneren. Dus ik laat mijn kaken ietsje los om de trilling niet door te geven aan de rest van mijn hoofd. Er zit ook een afzuigbuis in mijn mond en ik zie door de doorzichtige buis dat er veel bloed en witte stukjes bot werden afgezogen.

Na de grote boor pakt ze een kleinere boor, een gewone tandarts boor, boort de wortelpunt uit en vult hem. Ik kan het vulmateriaal ruiken. Meestal kan ik ook ruiken wat een tandarts aan het doen is, want elk materiaal heeft een eigen geur en het uitboren van gaten heeft geur die afhangt van wat er weg geboord wordt.

Na het vullen maakt ze een hechting. Daarna gaat het laken omhoog en vraagt ze hoe het ging. Ik zeg dat ik het wel eng vond en ze zegt dat ik me erg goed heb gehouden. Ik was inderdaad ook rustig en ontspannen.

Ik krijg een briefje over de behandeling en een recept voor de apotheek mee. Zo'n briefje is erg handig, daar staat precies in wat voor behandeling ze gedaan had en wat ik naderhand kon verwachten. Voor de operatie had ze nog gevraagd of ik medicijnen gebruikte en ergens allergisch voor was. Ik zei dat ik niet tegen aspartaam kon en toen zei ze dat ze niet wist of er in de recepten die ze me gaf aspartaam zit. Dat moest ik maar in de apotheek vragen en als het er dan wel in zat dan kon ik wel paracetamol krijgen in plaats van ibuprofen. Ik kreeg dus een spoelmiddel en de pijnstiller ibuprofen 600 mee. Ik moest de eerste ibuprofen nemen voor de verdoving was uitgewerkt.

Na een halfuur was alles klaar en stond ik weer buiten. Ik maakte me zorgen over de rekening want behalve de kaakchirurg waren er nog twee andere mensen aan het werk geweest. Maar die rekening viel erg mee. Ik fiets meteen naar de apotheek, geef het recept en vraag of ze kunnen kijken of er geen aspartaam in zit. Dat zit er gelukkig niet in. Ik moet voor het spoelmiddel betalen en krijg de pijnstillers gratis mee. Het spoelmiddel is omdat ik op die plek niet kan poetsen en moet een infectie voorkomen.

Ik neem één zakje ibuprofen omdat een operatie voor mijn idee toch wel heftig is en ik verwacht dat ik het wel nodig heb. Toen de verdoving was uitgewerkt viel de pijn erg mee en had ik geen pijnstillers meer nodig. Ik vroeg me af wat ik met een doos met zoveel pijnstillers aan moest. Die bleken later nog erg goed van pas te komen. Na een paar uur was de verdoving uitgewerkt en merkte ik niks meer van de verdoving.

Na de behandeling zwelt mijn kaakbot behoorlijk op en kan ik de hechtingen zien. Het voelt alsof ik een blauwe plek in mijn kaak heb. Ik spoel nog 2 weken met het spoelmiddel, dat geeft een vieze smaak in mijn mond die de hele dag blijft. Mijn tong wordt zwart en mijn tanden verkleuren. Na een tijdje kan ik weer gewoon poetsen en eten en vallen de hechtingen uit.

Lees verder op Endodontische herbehandeling